اثربخشی آموزش مهارت های مثبت اندیشی بر بهزیستی روانشناختی و احساس تنهایی زنان سالمند

هدف پژوهش حاضر تعیین اثربخشی آموزش مهارت­های مثبت­اندیشی بر بهزیستی روان شناختی و احساس تنهایی زنان سالمند شهرکرمانشاه بود. پژوهش حاضر از نوع نیمه­آزمایشی با طرح پیش­آزمون-پس­آزمون با گروه گواه بود. شرکت­کنندگان این پژوهش شامل 30 زن سالمند با حداقل سن 58 سال بودند که با روش نمونه­گیری در دسترس انتخاب و به طور تصادفی در دو گروه آزمایش و گواه گمارده شدند. سالمندانی که در گروه آزمایش قرار داشتند به مدت 8 جلسه­ی 90 دقیقه­ای به صورت هفته­ای دو بار تحت آموزش مهارت­های مثبت­اندیشی قرار گرفتند. ابزار جمع­آوری اطلاعات شامل پرسش نامه­ی بهزیستی روان شناختی ریف فرم کوتاه و پرسش نامه­ی احساس تنهایی راسل بود. داده­های پژوهش به وسیله نرم افزار spss و آزمون تحلیل کواریانس چند متغیرهمورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت. نتایج نشان داد آموزش مهارت­های مثبت­اندیشی بر ارتقای بهزیستی روان شناختی و کاهش احساس تنهایی زنان سالمند مؤثر است. یافته­های این پژوهش ضرورت کاربرد برنامه­های آموزش مثبت­اندیشی درراستای بهبود بهزیستی روان شناختی و کاهش احساس تنهایی سالمندان را خاطر نشان می­سازد.